اثر هشت هفته تمرین هوازی بر شدت درد دیسمنوره اولیه، سطوح پروستاگلاندین f2α سرم و نیمرخ لیپیدی در دختران غیرفعال

مقدمه: دیسمنوره اولیه قاعدگی دردناک بدون وجود عوامل پاتولوژیک لگنی می باشد که 50 تا 90 در صد از دختران نوجوان، جوان و زنان را درگیر کرده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر روی سطوح پروستاگلاندین f2α و نیم رخ لیپیدی در دختران نوجوان غیرفعال انجام گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. آزمودنی ها شامل 20 دختران نوجوان 14 تا 17 ساله شهر مشهد بودند که پس از تشخیص دیسمنوره اولیه به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند.گروه تجربی در برنامه تمرین ورزشی هوازی هشت هفته ای، سه جلسه در هفته شرکت نمودند. شدت درد دیسمنوره، شاخص های لیپیدی خون و پروستاگلاندین f2α سرم آزمودنی ها قبل و پس از هشت هفته ارزیابی گردیدند. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار spss 19و آزمون های شاپیرو-ویلک، t مستقل و وابسته، ویلکاکسون و یوی من ویتنی، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن با سطح معنی داری 0/05> p استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی به طور معنی داری شدت درد دیسمنوره اولیه را در گروه تجربی هم در مقایسه با گروه کنترل، هم در نتایج درون گروهی کاهش داده است. همچنین میزان hdl-c سرم در نتایج بین دو گروه افزایش معنی داری نشان داده است، اما در سطوح ldl-c، تری گلیسیرید، کلسترول و پروستاگلاندین f2α خون تغییرات معنی داری روی نداده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی به عنوان یک روش درمانی و پیشگیرانه در کاهش شدت درد دیسمنوره موثر باشد، اما کاهش در شدت درد آن احتمالاً مستقل از تغییرات پروستاگلاندین f2α سرم و شاخص های لیپیدی خون باشد.